Mój Wysocki to wyjątkowy, kameralny recital, podczas którego Grzegorz Wiśniewski – aktor Teatru im. W. Horzycy w Toruniu oraz Andrzej „Bruner” Gulczyński (kontrabasista, muzyk jazzowy) przypomną najznakomitsze pieśni legendarnego barda Włodzimierza Wysockiego. Wysocki to kultowa postać rosyjskiego życia kulturalnego lat 60. i 70. XX w. W najbardziej zniewolonym państwie był najbardziej wolnym człowiekiem. Bez jednego choćby tomiku wierszy, bez płyt, reklamy, plakatów, bez zezwoleń na zawsze półlegalne koncerty, bez występów w telewizji i na antenie radiowej stał się najpopularniejszym człowiekiem w kraju.

Wysocki stał się symbolem odwagi i bezkompromisowej postawy wobec systemu komunistycznego. Za bilety na jego koncerty oferowano przydział na mieszkanie spółdzielcze w Moskwie, a wdzięczni wielbiciele niejednokrotnie unosili na ramionach autobus, w którym siedział po zakończonym występie. Milicjanci salutowali mu, gdy jechał po Moskwie w swym legendarnym Mercedesie, z którego wyciskał sto osiemdziesiąt kilometrów na godzinę, nie zawracając sobie głowy światłami i znakami drogowymi. Dyspozytorzy lotów zatrzymywali dla niego kołujący już na pasie startowym samolot do Paryża.

Grzegorz Wiśniewski w swoim recitalu odszedł od tradycyjnych, powszechnie znanych interpretacji utworów Wysockiego. W jego wykonaniu każda pieśń to odrębna etiuda aktorska. Raz skrząca się humorem, inny razem wzruszająca i refleksyjna.

W kraju, w którym nic nie było wolno, on zaśpiewał wszystko, co chciał i był tak niewiarygodnie popularny, tak kochany przez wszystkich, że nic nie można było z tym zrobić. Można go było tylko zabić. Tak o Włodzimierzu Wysockim mówił Jurij Lubimow – dyrektor artystyczny Teatru na Tagance.