Pierwsze Towarzystwo Wegetariańskie zostało założone w Anglii w 1847 roku. Z czasem podobne organizacje zaczęły powstawać w innych państwach europejskich. W ten sposób wegetarianizm na stałe wpisał się w pejzaż XIX stulecia, co nie oznacza, że idea ta nie była przedmiotem licznych polemik i krytyk. Fryderyk Nietzsche żałował, że tak późno zajął się kwestią odżywiania. Obwiniał o to przeklęty idealizm, który ignoruje cielesność i nie bierze pod uwagę czynniki przyrodnicze. W swojej książce Ecce homo pisał:  Zupełnie inaczej zajmuje mnie kwestia, od której „zdrowie ludzkości” zależy bardziej niż od jakiejś teologicznej ciekawostki: kwestia odżywiania się. Można ją prowizorycznie tak oto sformułować: Jak właśnie ty powinieneś się odżywiać, by nabrać maksimum siły, viritù w renesansowym stylu, cnotę wolną od moralizatorstwa?.

W trackie grudniowego wykładu z cyklu Czwartki z filozofią zostanie przedstawiona specyfika ówczesnego ruchu wegetariańskiego, a zwłaszcza uderzająca – z naszego punktu widzenia – antropocentryczna perspektywa, która sprawiała, że brano przede wszystkim pod uwagę zdrowie ludzi, zasady dobrego odżywiania, a także oddziaływanie diety na kondycję fizyczną, emocjonalną i psychiczną, przypisując stosunkowo niewielką wagę wartości samych zwierząt. Przyglądając się dawnym sporom na temat wegetarianizmu, poszukamy odpowiedzi na pytania: do jakich argumentów odwoływano się, aby uzasadnić wyższość diety jarskiej nad mięsną? Co obiecywano sobie po przyjęciu wegetariańskiego stylu życia? Czy też wreszcie, z jakimi innymi postulatami i ideami łączono wezwanie do przejścia na dietę jarską? Tego wszystkie dowiemy się już 9 grudnia 2021 roku w Sali Wielkiej Dworu Artusa!