Czwartkowe filozoficzne dyskusje, tym razem, zatoczą kręgi wokół eutanazji i bioetycznego spojrzenia na ów problem. Wszelkie wątpliwości postara się rozwiać dr Marcin Leźnicki z toruńskiego UMK.

Obserwując prowadzoną aktualnie dyskusję poświęconą problemowi eutanazji, można odnieść wrażanie jej mglistej złożoności graniczącej z pokrętnością. Na zastany stan rzeczy wpływ miały zasadniczo dwa, blisko ze sobą powiązane czynniki: mało precyzyjne określenie pojęcia eutanazji w prowadzonej dyskusji publicznej, przy jednoczesnym „zagubieniu” jego pierwotnego znaczenia, po drugie odmienne nastawienie do tego zjawiska myślicieli, w tym bioetyków reprezentujących różne formacje myślowe.
Celem spotkania będzie próba uporządkowania niejasności, jakie narosły wokół tego zagadnienia, a także wskazanie jej pierwotnego znaczenia, przemian, jakim podlegało oraz określeń, które obecnie służą do opisania zjawiska eutanazji. Omówione zostaną również niektóre problemy blisko z nim powiązane, jak samobójstwo czy samobójstwo wspomagane, które przedstawione zostaną w szerszym kontekście wartościowania ludzkiego życia.

Dr Marcin Leźnicki, filozof, adiunkt zatrudniony w Zakładzie Filozofii Moralnej i Bioetyki Instytutu Filozofii UMK w Toruniu. Jego zainteresowania badawcze oraz publikacje koncentrują się wokół bioetyki, etyki i filozofii medycyny, a także szczegółowych zagadnień z zakresu ekofilozofii.